2015(e)ko uztailaren 14(a), asteartea

ZER IZAN NAHI DUZU?



Lagun batek kontatzen zigun aurrekoan, txikitan, “handitan zer izan nahi duzu?” galdera super-originalari, “zoriontsua izan nahi dut” erantzun ziola. Orduan “ez duzu galdera ulertu” ausartu zen pertsona super-zentzuduna, eta “nik galdera ulertu dut baina zuk erantzuna ez” arrapostu zion berak.
Ba al da erantzuna ulertuko duen heldurik?
Lagun baten alaba, handia denean, munduan zehar bidaiatu nahi du; horregatik ahalik eta gauza gehien ikasi nahi du, egongo den tokietan edozein lan egiteko gai izateko. Eta horri, heldu super-zentzudunok “baina munduan bidaiatzea ez da lan bat” erantzun ohi diogu.
Baina zer da lan bat. Zergatik denek jakin nahi dute (ezezagunek ere) zer egiten edota egingo dugun lan moduan? “Lanean ari zara edota umeez okupatzen zara bakarrik?”… bakarrik? Nola bakarrik? Joan den urtean astean bi egunetan kurtsoak ematen nituen eta denek irizten zioten lan egiten nuela. Orain egunero 24 orduz “umeez okupatzen naiz” (besteak beste!)… baina ez dut “ezer egiten”, lan egitea dirua irabaztea baita. Nire umeak zaindu ordez besteenak zainduko banitu, orduan bai zerbait egingo nukeela!
Baina, lan egitea dirua irabaztea al da benetan? Senarra kantaria da, bere lanarekin dirua irabazten du, eta hala ere askotan galdetzen didate, “abesteaz gain, beste lanik ba al du?”… Nork galdetzen dio, irakasle, ingeniari, funtzionario, edota okin bati, bere lanaz gain beste lanik ba ote duen? ... egiazko lan bat, bistan dena! Gehienek esaten ez badute ere, gehienentzako kantatzea ez baita lan bat. Lagun batek urteak eman zituen dantza eskoletan munduan zehar, besteak beste Marta Grahamen eskola (New York-en) 9 urtez, eta Euskal Herrira itzultzean dantzatzeaz gain ze lan egiten zuen galdetzen zion jendeak. “New York-en” dantzaria zarela diozunean inork ez dizu galdetzen ze lan egiten duzun, beste edozein lan bezala kontsideratua da”, azaltzen zidan berak.
Beraz esan daiteke lan kategoriak daudela. Egiazkoak eta besteak. Eta zeintzuk dira egiazkoak? Nire ustez aisialdian ezin direnak egin. Hori da nire ondorio pertsonala. Hori pentsatu nuen Ahurtiko neska super-zentzudun bati azaldu nahi izan nionean Yoseikan Budo ez zela aisialdia niretzako baizik eta bizitza proiektu bat. Baina ez nuen horrekin dirurik irabazten eta nire denbora librean egiten nuen, beraz bortxaz aisialdia da. Azalpen luze baten ondotik, “oui, bon, moi j’appelle ça un hobby, c’est juste qu’on n’utilise pas les mêmes mots” entzun eta irriño bat oparitu nion…

Eta zuek, zer izan nahi duzue? 

 

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina